కొన్ని పంక్తులు ఇలా కూడా...

1

-ఈ పూటకి వాడి రొట్టి ముక్క గాలికి ఎగిరిపోతూ, వాడి వైపు కనీసం జాలిగా చూడలేదు
-ఆమెని అలా ఆ కరెంటు స్తంభం కింద సాయంత్రం కూడా చూశాను, ఇంకేం వెతుకుతూ వుందో తెలీదు గాని.
-సర్లే అని వెళ్ళిపోయిన పిల్లాడు రాత్రికి కూడా రాలేదు, భరించలేని సన్నివేశాల్లో అతను చిక్కుకోవడం వూహించలేను గాని, నిజం అంత కంటే భయంకరమేమో అన్న వూహ నన్ను నులిమేస్తోంది.

2

- వార్తా పత్రికలూ టీవీలూ సెల్ఫోన్లూ వదంతులూ చెవుల చుట్టూ జోరీగలూ లేని వొకానొక శుద్ధ పరిశుద్ధ క్షణమేదో అతను చెప్పలేదు, కానీ - అతని కవిత్వం నిండా వొక అమాయకత్వపు మాయ.

- విగ్రహాలూ విధ్వంసాలూ ఆత్మహత్యలూ హత్యలూ కరువులూ నిరుద్యోగాలూ ఆకలి కడుపులూ వీధుల మీద పోస్టర్లయి తిరుగుతున్న మనుషులూ వూరేగింపులవుతున్న అసహనాలూ చావు కేక వేస్తున్న పసితనాలూ- వొక్క అరక్షణం కూడా నేనొన్టరిని వొక్కణ్ణే నేనొక్కణ్ణే అని గావు కేక వెయ్యలేను.

3

దేశమూ మట్టి వాసనా నా నేనూ నేనయిన మీ అందరూ

ప్రేమించలేను దేన్నీ

విడిచీ పెట్టలేను దేన్నీ

సర్లే ఫో అని ముఖమ్మీద తలుపు కొట్టలేను ఎప్పుడూ.


కొన్ని ఎడ్పుల తరవాత

నేలని కొట్టుకునీ కొట్టుకునీ
మట్టికి అతుక్కుపోయిన శరీరమా, నువ్వేమయినా మాట్లాడు!

4

కొన్ని వాక్యాలకి వాక్యాలు ధార పోసానా,

వొక్క పదంలోనూ నేను విరిగిన అద్దాన్ని కాను.

5

ఛ..ఛ..

ఇంకేం రాస్తాం బే, కవిత్వం!

ముసుగు మీద

ముసుగు మీద

ముసుగు మీద ముసుగు.