Sunday, May 31, 2015

తెంపుకొచ్చిన నీలిమలు కొన్ని




1
నీలాంటిదే
వొక నింగి నీలిమని
నేనూ తుంచి తెచ్చుకుంటాను,
నిదానంగా కొమ్మని వొంచి పూవుని తెంపినట్టే.
ఎందుకనిపిస్తుందో
ఎప్పుడూ
నాదే నాదే అయిన వొక ఆకాశం కావాలనీ,
నాదే
నాదే అయిన వొక పూవు కావాలనీ.
2
నాదీ నీదీ
నీదీ నాదీ అనుకున్న అనుక్షణం
తెలుసు కదా, తెలుసు కదా
యెన్ని ఆకాశాలు చేజారిపోయాయో, పొద్దుటి పూలలా.
యెన్ని పూలు వాలిపోయాయో సాయంత్రపు మట్టిలోకి.

అయినా
యెందుకో తెంపుకొస్తూనే వుంటాం,
నీ పూలు నువ్వూ
నా ఆకాశాలు నేనూ.
*

1 comment:

Unknown said...

పరాయి సుమాలపైనే మక్కువ _ మనం తెంపుకొచ్చుకున్నవేవీ నచ్చక...!

నిరంతర యుద్ధాల మధ్య సజీవ శంఖారావం

అఫ్సర్ కవితాసంపుటి ‘యుద్ధం మధ్యలో నువ్వు’ రచన:  ఎమ్వీ రామిరెడ్డి  -   ఈమాట నుంచి--   ‘‘సమయం లేదు. యెవరిదగ్గిరా కనీసం అరక్షణం లేనే లేదు. సహనం...