ఓ పొద్దుటి రైలు

1
వూరు మసక చీకటిలోకి
సగం కన్ను తెరచి
మూత పెట్టుకుంది ఇంకోసారి.

దూరంగా రైలు కూత
నిశ్శబ్దంలోకి గిరికీలు కొట్టింది.

2
పట్టాల పక్కన వూరు
ఎక్కడయినా ఎప్పుడయినా వొక్కటే.
దాని ప్రతి మాటా
రైలు కూతల్లో వొదిగొదిగి పోతుంది.

3
వూరు వెనక్కో ముందుకో
ముందుకో వెనక్కో
వొక పరుగులాంటి నడకతో-
ఎవరంటారులే , వూరిది నత్త నడక అని!
అది ఎప్పుడూ ఉరుకుల పరుగుల సెలయేరే నాకు.

4

అన్నీ దాటి వచ్చామనుకున్నప్పుడు
అసలేదీ ఎప్పటికీ దాటి వెళ్లలేమని
రైలు పాడుకుంటూ వెళ్లిపోయింది
కూతవేటు దూరంలో.