Sunday, September 12, 2010

గజల్ సాయంత్రాలు కొన్ని

చూడలేదు



కళ్లలోనే వుండిపోయాడు కానీ
గుండెల్లోకి ఎప్పుడూ చూడలేదు.

నౌక మీదనే బహు దూరాలు వెళ్ళాడేమో
కానీ, సముద్రాన్ని ఎన్నడూ చూడలేదు.

ఎక్కడయినా చుక్కలా రాలిపడ్డానా
ఎగాదిగా చూస్తారు అందరూ

పగటి బతుకులోనే గడిచిపోయింది కాలమంతా
కాసింత నీడ ఎలా వుంటుందో తెలియలేదు.

నడుస్తూనే వున్నాను అనంతంగా
మైలు రాయి వొక్కటయినా ఇందాకా  చూడలేదు.

గుబాళించే ఈ పూలన్నీ నావి కావు
నేను పడుకుని వున్న ముళ్ళ పడక నువ్వు చూడలేదు.

నన్ను ప్రేమించిన ప్రతి వొక్కరూ అంటారు
నేనొక బండ రాయినని!

 కాలుతున్న  కొవ్వొత్తిని కదా,
నన్నెవరూ తాకి చూడలేదు.



మూలం: బషీర్ బద్ర్


3 comments:

దేశరాజు said...

sunnitangaa... baavundi.

Unknown said...

ఎంత బావుందో.......

Unknown said...

ఎంత బావుందో...

నలభై ఏళ్ల వర్తమానం – అఫ్సర్ కవిత్వం

  - బొల్లోజు బాబా  ( ఈ వ్యాసంలోని కొంతభాగం కవిసంధ్య పత్రికలో ప్రచురణ అయినది. ఎడిటర్ గారికి ధన్యవాదములు. వ్యాసం పెద్దది. రెండుభాగాలుగా పోస్...