అక్షరం

అక్షర మిత్రులందరికీ:

"ఆవకాయ"లో నేను రావిశాస్త్రి గారి గురించీ, పురాణం గారి గురించీ రాసిన జమిలి జ్నాపకాలు చదివాక వొక స్పందన ఇది.
చాలా సంతోషంగా అనిపించింది నిజంగా!

అవును,ఇలాంటి స్పందనల కోసమయినా మనం రాయాలి నిస్సందేహంగా!

శర్మగారూ,

మీకు నా ధన్యవాదాలు. మీరు ఆదిభట్ల వారి గురించి రాయొచ్చు కదా!

అఫ్సర్




తాత గారూ, ఇవాళ నేను రావి శాస్త్రి గారిని చూసేనండీ అన్నాను. అలాగా ఈ సారి చూస్తే వారికి నమస్కారం చెయ్యి నాయనా అన్నారు మా తాతగారు.అప్పుడు నావయసు పదునాలుగు.

నేను పాతికేళ్ళవాడినయ ్యేను.గోదావరిలో హైదరాబాదునుంచి వైజాగొస్తునాను. నా ఎదురు బెర్తులో రావి శాస్త్రిగారు.వారి చేతిలో చిన్న సంచి తప్ప మరేమీ లేవు. నాదగ్గరున్న తలగడా(దిండు)వార ికిచ్చి నమస్కారం చేసేను. ఎవరయ్యా నువ్వు అన్నారు. అయ్యా నేను పలానా వారి మనుమడిని, పలానా వారి ముని మనుమడిని అన్నాను.
వారికి నా నమస్కారం చెప్పు బాబూ అన్నారు.
డాబా గార్డెన్శ్ లో వారి ఇల్లు. నడిచి వెళితే మూడు నిముషాలు కోర్టు. ఐనా రిక్శాలో వెళ్ళేవారు.రిక్శావాడికి నాలుగు డబ్బులివ్వాలనేద ి వారి ఉద్దేశ్యం అని నేను చెప్పాలా?
వారు తలక్రింద ఉంచుకున్న దిండు నేను తీసుకుంటే వారి ఆలోచనలు నాకు కలుగకపోతాయా అనే స్వార్ధం నాది.
ఆ పిదప రోజూ వారు కోర్టుకు వెళ్ళవేళ వారిని చూసేవాడిని.ఏదో తెలియని అభిమానం, తెలియని అనుభూతి.
ఇంతకీ అసలు విషయం చెప్పనే లేదు.
శ్రీ అఫ్సర్ గారూ, మీకు అభినందనలు
నా పేరు శ్రీఆదిభట్ల కామేశ్వర శర్మ. మా తాతగారు(మాతామహు లు) బ్రహ్మశ్రీ రాంభట్ల లక్శ్మీనారాయణ శాస్త్రి ముత్తాత శ్రీ ఆదిభట్ల నారాయణ దాసు.