హైదరాబాద్ వొక కవి సమయం

ఇది నన్ను వెతుక్కుంటుందో లేదో నహీ మాలూం -

లేకిన్-

నేనెప్పుడూ దీని వేళ్ళ సందులోంచి చిరిగిన ఆకాశాన్నీ, చింపిరి జుత్తు నేలనీ, కొంకర్లు తిరిగే చలి చెట్లనీ వెతుక్కుంటూ వుంటా పొద్దస్తమానం.


ఆ కాంపస్ కెళ్ళే దారిలో ఆ ఆకుపచ్చ మలుపు మీద వాలిపోయిన సాయంత్రం రెక్క మీద
ఎటు ఎగిరి వెళ్ళానో నహీ మాలూం..


కానీ-


జారిపోతున్న వొక రాత్రి దాని మోదుగు పూల ఎర్రదనంలో కరిగిపోతా ఇప్పటికీ.

ఇప్పుడక్కడ పొద్దుటా సాయంత్రం ప్రతి రాత్రీ వొక కల వెయ్యి గులాబీ రేకులై దారిని పరచుకుంది

అప్పుడెప్పుడో మరిచిపోయిన కల జెండా అయి ఎగరడం చూస్తున్నా.


ఈ చీకటి దారి చివర వొక సూర్యుడి కోసం

చూస్తున్నా.
Category: 5 comments

5 comments:

కెక్యూబ్ వర్మ said...

అప్పుడెప్పుడో మరిచిపోయిన కల జెండా అయి ఎగరడం చూస్తున్నా.

అద్భుతంగా వుందిసార్ ఈ వ్యక్తీకరణ..

ఇలా అనొచ్చా అని చాలాసేపు అనుకొని సారేమన్న అనుకోని అని ధైర్యం చేసా.

Afsar said...

Thanks a lot, Varma!

SCULPTING THOUGHTS said...

sir, this poem attracted me in a way... but my pea brain felt a little reluctant to dig the meaning of this one...INITIALLY

But sir, the thing i love most in your writings is, yu write in a very casual way, very normal...ado maamulugaa maatladu thunnatlu raastharu.
such a lovely style sir.

ఆ కాంపస్ కెళ్ళే దారిలో ఆ ఆకుపచ్చ మలుపు మీద వాలిపోయిన సాయంత్రం రెక్క మీద
ఎటు ఎగిరి వెళ్ళానో నహీ మాలూం..
this is a thunderous line sir. as soon as i completed reading this poem...i searched for this line to have another read.
sir...
this is going to be my facebook status{lol}-
అప్పుడెప్పుడో మరిచిపోయిన కల జెండా అయి ఎగరడం చూస్తున్నా.
another thunder bolt.

ah...yu r making me to write in telugu sir...
thanQ very much for such a wonderful style

Afsar said...

రోహిత్:

థాంక్ యు.

కవిత్వాన్ని ఇంత దగ్గిరగా చదివే వాళ్ళు వుండడం అదృష్టమే !

నిరలంకారంగా రాయడం కష్టం అని నా కొద్ది పాటి కవిత్వ అనుభవంలో అర్ధమయ్యింది. నేను ఆ వైపు వెళ్తున్నాను.

అక్షర మోహనం said...

"జారి పొయిన రాత్రి" ని మించిన కవిసమయం ఉందా..? ఓ ఆకుపచ్చని మలుపులో దొరక్కపోదు.. బావుంది "అ"

Web Statistics