అక్షరం

ఆగస్టు 9. ప్రసిద్ధ పాలస్తీనా కవి మహమూద్ దర్వీష్ చనిపోయిన రోజు. ఆయన మా పొరుగున వున్న హూస్టన్ లోనే కన్ను మూశారు.

ఆయన వివిధ కవితల సంకలనం గత ఏడాది అచ్చయింది. అందులో కొన్ని కొత్త కవితలూ వున్నాయి.

ఈ పంక్తులు ఈ మధ్య నన్ను బాగా వెంటాడుతున్నాయి.

I see what I want of poetry: in ancient times, we used to parade martyred
poets in sweet basil then return to their poetry safely. But in this age
of humming,movies, and magazines, we heap the sand on their poems
and laugh. And when we return we find them standing at our door steps...