అక్షరం

తను ఎంతో ప్రేమగా మౌళితో పంపిన ఈ కవిత్వంలోకి నన్ను నేనుగా ప్రవేశించాలని నాకు నేనుగా కుబుసం విడిచి నగ్నంగా ప్రయాణించాలని మొదలు పెట్టాను. అసలు నేను ఇలా పరిచయ వాక్యం రాయడం సాహసమే కానీ ఒక ఉద్వేగానికి లోనవుతూ మీతో ఈ నాలుగు మాటలు పంచుకుందామని.

కవి తన ఉనికిని కోల్పోకుండా తను ఎత్తుకున్న జెండా దించకుండా అందుకున్న ఆయుధం వదలకుండా ఎలా తన ప్రయాణాన్ని కొనసాగిస్తారో కొనసాగించాలో చెప్పేందుకు ఈ కవిత్వం ఒక తాజా ఉదాహరణ. జీవితంలోని‌ అన్ని పార్శ్వాలను కోణాలను అవి తన ఒంటరితనం కావచ్చు, ప్రేమ కావచ్చు, తనకందనంత దూరంలోని మట్టి పొరలలో‌ దాగిన‌ జ్ఞాపకాల రేగిపళ్ళ వాసన కావచ్చు, సంక్షుభిత సమాజంలోని అసహన ప్రేరేపిత హత్యల పట్ల దుఃఖం కలగలిసిన కోపమూ కావచ్చు, తన సామాజిక వర్గం అనుభవిస్తున్న వెలి పట్ల‌ క్రోధం కావచ్చు, తనున్న ప్రపంచ పెద్ద పోలీసు వేటాడుతున్న నల్ల వారి నుండి వాడి తానులోని చిరుగు చేసిన రోహిత్ వేముల హత్య వరకు తన చూపు దాటిపోనివ్వకుండా మనకు ఒక కొత్త వాక్య నిర్మాణంలో మనలో అలజడి సృష్టించడం అఫ్సర్ సార్ కు అనుభవం నేర్పిన పదాల నేత. అలా మనల్ని తనలోకి ఒంపుకొని‌ ఒక‌ కొత్త చూపునిచ్చే కవి కదా! 

ఈ పరిచయమంతా ఎందుకంటే మీరూ నాలానె త్వరగా ఈ ఇంటివైపు మరలి అనుభూతించాలని. నగరంలో జరుగుతున్న బుక్ ఫెయిర్ లో అందుకోవాలని. నవోదయ, కవిసంగమం, తోపుడుబండి వద్ద.
సరే మరి చివరగా తన మార్మిక మాటల మంత్రంతో ముగిస్తాను.

"కొంత విరామమూ మరికొంత నిరామయమూ అని నువ్వో
యింకెవరో చెప్తూనే వున్నారు
నాకు యేమీ అనిపించనే అనిపించని నిర్లిప్తతలో-
నీ రూపరాహిత్యమే నా ఉనికి రహస్యమని
యీ అనేక ప్రతిరూపాల సందిగ్ధంలో
దగ్ధమైపోతూ వుంటానిక్కడే-

నీలోనే
లోలోనే
మునిగిపోయే పడవని నేను,
వొడ్డుకి చేరాలనే వుండదు,
యెప్పటికీ
యెంతకీ-"

సమగ్రంగా మరోసారి వచ్చే సాహసం చేస్తాను.
Afsar Mohammed sir కు ప్రేమతో