Saturday, February 2, 2013

శాన్ ఫ్రాన్సిస్కోలో వో అర్ధ రాత్రి


 1

“I left my heart in San Francisco…”
...
టోనీ బెన్నేట్ అలా పిచ్చిగా పాడుకుంటూ వెళ్లిపోతున్నాడు

ఇప్పటికీ ఈ రాత్రి కూడా
ఈ శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో నీలి ఆకాశంలోంచి,
ఈ చలిగాలుల లేత చీకటి పొగమంచు మీదుగా.

2

క్షమించెయ్ నన్ను, టోనీ!

నీ పాటని పిచ్చిగా నమ్మి ఈ ఆఖాతానికి కొట్టుకొచ్చా,
నువ్వు నక్షత్రాలకి కట్టిన కేబుల్ కార్లూ,
నీ నీలి సముద్రమూ
నా రెప్పల కింద దాచుకోలేకపోతున్నా.
నీ ఇల్లు నాకు దీపాల్ని తోడుక్కొని
తిరుగుతున్న అస్థిపంజరంలా అనిపిస్తోందని నేనంటే
నా కన్నునే నువ్వు శంకిస్తావనీ తెలుసులే!

3

అసలే నగరమయినా ఎవరికయినా ఇల్లవుతుందా?

ఏమో, ఈ డౌన్ టౌన్ గుండెల్లోంచి నడుస్తున్నప్పుడు
శరీరాన్నీ, గుండెని కూడా
పొగ మంచు, చలి చినుకులు ముసురుకున్నట్టే వుంది.

గరీబీకి ఏ రంగూ ఏ వాసనా వుంటాయో చూసిపోదువు కానీ,
వొక సారి ఇటు వచ్చి నీ పాటని
ఆ రంగులోంచి ఆ వాసనలోంచి వినిపించు టోనీ!
ఎక్కడో అతి ఏకాకినై ఇక్కడ తేలానని నువ్వు అన్నావే కానీ,

4

ఈ ఆకలి తగలబెడ్తున్న శరీరారణ్యంలో
నీ పాట చమ్కీ దండలా మిలమిలా మెరుస్తోంది,
నీడలేని తనపు చీకటి నిజాన్ని దాచేసి!

నీ / నా బంగారు వన్నె సూరీడు
ఇక్కడా అంటరాని వాడే,

ఎప్పటికీ. *

నిరంతర యుద్ధాల మధ్య సజీవ శంఖారావం

అఫ్సర్ కవితాసంపుటి ‘యుద్ధం మధ్యలో నువ్వు’ రచన:  ఎమ్వీ రామిరెడ్డి  -   ఈమాట నుంచి--   ‘‘సమయం లేదు. యెవరిదగ్గిరా కనీసం అరక్షణం లేనే లేదు. సహనం...