అక్షరం

వలస పక్షులై దేశాలకి వెళ్ళినప్పుడు కన్న ఊరు, దేశం తప్పక మది లోకి రాక మానదు. తాను పుట్టిన భూమి నుంచి లక్షల మైళ్ళ దూరం లో ఉన్నా తన వారిపట్ల ప్రేమ ఇసుమంతైనా తగ్గదు. యాది లో కొచ్చిన ప్రతి సంఘటనని సందర్భాన్ని అందమైన అక్షరమై హృదయానికి హత్తుకునే అక్షర సుమాల్ని మనకి అందించారు అఫ్సర్ గారు తన "ఇంటి వైపు" లో .. 

ఖపు ప్రపంచం లో ఓక్క సంతోష వీచిక లేదని దిగులెందుకు అప్పుడుఅప్పుడు చిన్ననాటి తలుపులు తీసి "బచపన్" లోకి వెళ్లి రమ్మంటారు. మాతృభూమిని ఎవరికైనా ఒక్కటే అలాంటి తన దేశం లో తన అస్థిత్వాన్ని, దేశభక్తి ని నిరూపించుకోవాల్సి రావడం విచారమే అయినా సరే "నన్ను ఖడ్గం తో నరికినా నేను ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను" అని తనని ద్వేషించిన వాళ్ళకి కూడా ప్రేమ ని పంచుతారు. ఈ లోకపు మాయ మర్మానికి అందనంత దూరం గా తనలోకి తాను వెళ్లి చిన్నప్పటి మధుర జ్ఞాపకాల్ని "ఇంటివైపు " లో వెతుక్కుంటూ పలవరిస్తారు.తెలంగాణ బతుకు చిత్రాన్ని రోజ్ రోటీ అద్దం లోంచి రాస్తున్న కొత్త చరిత్ర ని చదివితీరాల్సిందే. 

నెత్తుటి చొక్కా స్వగతం ఇప్పుడు జరుగుతున్న చరిత్రనే. ఇప్పుడు నేనో విడిచివేయబడిన వొట్టి వస్త్రాన్నే నిజమే కానీ తెగిపడిన ప్రాణాల చివరి కేకలు వినమంటూ ఒక ప్రశ్న ని ముందుంచి ఆలోచించమంటారు. అప్సర్ గారి కవిత్వం కేవలం అస్తిత్వ ప్రధానంగానే కాదు, భావ సంఘర్షణ, ప్రేమ ప్రధానం గా కూడా సాగిపోతుంది . ప్రేమ వ్యక్తీకరణలు ఆద్యంతమూ మనల్ని చూపు తిప్పనివ్వదు. ప్రేమ అంటే మాములు ప్రేమ కాదు తనలో దాచుకున్న అన్ని వెతల్ని, విషాదాల్ని వెలితి ని అక్షరం లో అందం గా పేర్చారు. ఓ చోట ఇలా అంటారు ."ఇంకా నీకు తెలియదు ఎప్పటికి నీకు తెలియదు

నీ నిన్న లోనే నేను, నీలోనే నేను నిలువునా రాలిపోయావని" ఇది ఒక స్త్రీ పురుషుడి కి రిలేటెడ్ అనిపించినా, కొన్ని వేల మంది వేదన ప్రేమ మనకి కనిపిస్తుంది. పదాలతో ఆట ఆడుకోవడం, కవితలకు సున్నితత్వానికి రంగులద్దడం అడుగు అడుగునాన అద్బుతమనిపిస్తుంది. "ఇది ఆట సమయం" అంటూ మనల్ని కూడా అందులోకి లాగేస్తారు. నేనొక పసి పాదాల పద్యాన్ని, పదాల్లో సెలయేటి పెరుగుని ని దా మరోసారి ఆడుకొందాం .క్షణ క్షణ పుట్టినరోజులు పునర్వజన్మలలో ప్రతీసారి నాకు నేనే మెలుకువ, నాకు నువ్వే మేల్కొల్పు అంటూ స్నేహాన్ని దానిలో మాధుర్యాన్ని ఎంతో బాగా చెప్పారు.

కవితలన్నిటి లో అంతర్లీనంగా ఒక జ్ఞాపకం ఉంది. తనకి గుర్తుకు వచ్చిన ప్రతి జ్ణాపకాన్ని, తానూ నడిచివచ్చిన ప్రతి సందర్భాన్ని కవిత్వీకరించారు. అది స్పష్టమైన, అస్పస్టమైన కూడా ఎక్కడా తడబడకుండా నిత్యం స్మరణ తో ముందుకు సాగిపోతారు . అఫ్సర్ గారి కవిత్వాన్ని చదవడం ఒక ఆనందం, ఒక ఉద్వేగం, మరో పిడికిలెత్తిన ఆవేశం ఇలా ఎన్నో భావాలూ మనల్ని మూకుమ్మడిగా చుట్టుముడతాయి

. ఈ అద్భుతమైన కవితా సంపుటి ని మూడు భాగాలుగా విభజించినా నేపధ్యం అంతా ఒక్కటే. "రేగుపళ్ళ వాసన లో కి, దూరాల మాటే కదా, ఎటో చెదిరిన పడవై, ఇలా మూడు భాగాలూ ఒక సజీవ చిత్రాన్ని కళ్లముందుంచుతుంది. "ఇవాళ" నుంచి ఇంటివైపు దాకా సాగిన కవితా ప్రస్థానం గొప్పగా ఉంటుంది. ప్రతి కవితా సంపుటి లో వైవిధ్యాన్ని రంగరించి ఎప్పటికప్పుడు ఆశ్చర్యపరుస్తున్న అఫ్సర్ గారి కవిత్వం రాబోయే కాలానికి ఓ దిక్సూచి అనడం లో ఎంతమాత్రం సందేహం లేదు ....అద్భుతమైన కవిత్వాన్ని అందించిన అఫ్సర్ గారికి అభినందనలు.

-పుష్యమీ సాగర్