1
“I left my heart in San Francisco…”
...
టోనీ బెన్నేట్ అలా పిచ్చిగా పాడుకుంటూ వెళ్లిపోతున్నాడు
ఇప్పటికీ ఈ రాత్రి కూడా
ఈ శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో నీలి ఆకాశంలోంచి,
ఈ చలిగాలుల లేత చీకటి పొగమంచు మీదుగా.
2
క్షమించెయ్ నన్ను, టోనీ!
నీ పాటని పిచ్చిగా నమ్మి ఈ ఆఖాతానికి కొట్టుకొచ్చా,
నువ్వు నక్షత్రాలకి కట్టిన కేబుల్ కార్లూ,
నీ నీలి సముద్రమూ
నా రెప్పల కింద దాచుకోలేకపోతున్నా.
నీ ఇల్లు నాకు దీపాల్ని తోడుక్కొని
తిరుగుతున్న అస్థిపంజరంలా అనిపిస్తోందని నేనంటే
నా కన్నునే నువ్వు శంకిస్తావనీ తెలుసులే!
3
అసలే నగరమయినా ఎవరికయినా ఇల్లవుతుందా?
ఏమో, ఈ డౌన్ టౌన్ గుండెల్లోంచి నడుస్తున్నప్పుడు
శరీరాన్నీ, గుండెని కూడా
పొగ మంచు, చలి చినుకులు ముసురుకున్నట్టే వుంది.
గరీబీకి ఏ రంగూ ఏ వాసనా వుంటాయో చూసిపోదువు కానీ,
వొక సారి ఇటు వచ్చి నీ పాటని
ఆ రంగులోంచి ఆ వాసనలోంచి వినిపించు టోనీ!
ఎక్కడో అతి ఏకాకినై ఇక్కడ తేలానని నువ్వు అన్నావే కానీ,
4
ఈ ఆకలి తగలబెడ్తున్న శరీరారణ్యంలో
నీ పాట చమ్కీ దండలా మిలమిలా మెరుస్తోంది,
నీడలేని తనపు చీకటి నిజాన్ని దాచేసి!
నీ / నా బంగారు వన్నె సూరీడు
ఇక్కడా అంటరాని వాడే,
ఎప్పటికీ. *
