ఇవాళ సురయా పుట్టిన రోజు. ఎన్ని సార్లు విని వుంటాను, సురయా గొంతు ఇలా ఆమె స్వరంలోనూ, నా స్వరంలోనూ..ఆమె ఎందుకు పాడుతుందో నాకు తెలియక్కర్లేదు కాని, ఆ పాటలో నాకు నేనే ఎందుకు కనిపిస్తానో, వినిపిస్తానో అది నాకు కావాలి.
ఆమె స్మృతిలో పదకొండేళ్ళ కిందట - ఆమె చనిపోయినప్పుడు- రాసుకున్న కవిత ఇది. ఇందులో వాడిన చాలా ప్రతీకలూ పదచిత్రాలూ సురయా తన పాటలో ఆమె వాడినవే, ఈ కవితలో సురయా పేరు వుంది కాని, అది లేకపోయినా ఈ కవిత ఆమెకి హిందీలో వినిపిస్తే ఆమె యిట్టే గుర్తు పట్టేది ఇది తన కోసమే రాసింది అని..
~
వెనక్కి రాదు
దూరాల సొరంగంలోకి
జారిపోయాక, రైలు.
దూరాల సొరంగంలోకి
జారిపోయాక, రైలు.
కాసేపే
ఇక్కడి యీ వెతుకులాటలూ బతుకుపాటలూ
ఎదురుచూపులూ తలపోతలూ
చివరి ఎడబాటు దాకా.
ఇక్కడి యీ వెతుకులాటలూ బతుకుపాటలూ
ఎదురుచూపులూ తలపోతలూ
చివరి ఎడబాటు దాకా.
వస్తున్నప్పుడు ఎంత అలజడి!
రైలు .. రైలు .. హమారీ ఘర్‌కీ రైల్‌ .
రైలు .. రైలు .. హమారీ ఘర్‌కీ రైల్‌ .
ప్లాట్‌ఫారమ్మీద పిల్లల ఏడుపులూ
ఎదురుచూపు కొసన పెనవేసుకునే ఒత్తిళ్ళూ.
విడిపోయేటప్పటి మౌనానికి
ఏదో వొక భాషనివ్వు .. ఏదో వొక సంకేతాన్నివ్వు
కన్నీళ్ళు తప్ప.
ఎదురుచూపు కొసన పెనవేసుకునే ఒత్తిళ్ళూ.
విడిపోయేటప్పటి మౌనానికి
ఏదో వొక భాషనివ్వు .. ఏదో వొక సంకేతాన్నివ్వు
కన్నీళ్ళు తప్ప.
దూరంగా మబ్బుపొరమీద పగిలిపోతుంది పాట
చూపుపొలిమేర దాటి మలుపు తిరిగే రైలుబండిలానే.
చివరాఖరి రైలుకూత గుండెలోకి దూసుకుపోతుంది.
రాత్రీపగళ్ళూ దగ్గరికొస్తూ దూరమవుతూ
అదే కూత … లోపల.
చూపుపొలిమేర దాటి మలుపు తిరిగే రైలుబండిలానే.
చివరాఖరి రైలుకూత గుండెలోకి దూసుకుపోతుంది.
రాత్రీపగళ్ళూ దగ్గరికొస్తూ దూరమవుతూ
అదే కూత … లోపల.
దీనికి మందు లేదు, సురయా!
నువ్వేదో పాడుకుని వెళ్ళిపోయావు కానీ
దీనికి భాష లేదు.
నువ్వేదో పాడుకుని వెళ్ళిపోయావు కానీ
దీనికి భాష లేదు.
యీ గదిలోంచి ఆ గదిలోకి వెళ్ళినంత తేలిక.
వొక మౌనంలోంచి యింకో మౌనంలోకి
వొక నిద్రలోంచి యింకో నిద్రలోకి.
వొక మౌనంలోంచి యింకో మౌనంలోకి
వొక నిద్రలోంచి యింకో నిద్రలోకి.
బతుకు, వొక దిల్లగీ.
ఎక్కడాలేని వూరికి గాలిరైల్లో ప్రయాణం.
ఎక్కడాలేని వూరికి గాలిరైల్లో ప్రయాణం.
పోనీలే, సురయా!
కాస్త ప్రేమా, కాస్త స్నేహమూ
కాస్త సంతోషమూ … నీకోసమే వీచే గాలీ
నీ వెంటే నడిచే ఆకాశమూ
నిన్ను మాత్రమే పాడే పాటా
చిటికెన వేలు వొదలని నీడా
అక్కడైనా వుంటాయంటావా?
కాస్త సంతోషమూ … నీకోసమే వీచే గాలీ
నీ వెంటే నడిచే ఆకాశమూ
నిన్ను మాత్రమే పాడే పాటా
చిటికెన వేలు వొదలని నీడా
అక్కడైనా వుంటాయంటావా?
వుంటే, సరే!
(మార్చి 2004)
